1 un-meahtelíc
adj. Impossible :-- Eów ne byð ǽnig þing unmihtelíc nihil inpossibile erit vobis, Mt. Kmbl. 17, 20: Lk. Skt. 1, 37. Unmihtlíc is inpossibile est, 17, 1. Ða þing ðe mannum synt unmihtelíce, 18, 27. [O. H. Ger. un-mahtlíh impossibilis: Icel. ú-máttuligr impossible.]