Ge-wilnung

Dizionario Anglo-Sassone Inglese Antico di Bosworth & Toller - ge-wilnung

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

-willnung. e;

ge-wilnung
f. A wish, desire, longing, seeking, appetite, will, vow; concŭpiscentia, desīdĕrium, ambĭtus, appĕtītus, affectus, vōtum :-- Gewilnung ambĭtus, Ælfc. Gr. 30, 5; Som. 35, 10. Of gewilnunge ic gewilnode etan mid eów ðás eástron desīdĕrio desīdĕrāvi hoc pascha mandūcāre vobiscum, Lk. Bos. 22, 15. Hý férdon on gewilnunge heortan transiērunt in affectum cordis, Ps. Spl. 72, 7: Homl. Th. i. 136, 9, 31. For gewillnunge ðara écra góda pro appĕtītu æternōrum bonōrum, Bd. 4, 25; S. 601, 7. Óðra gewilnunga relĭqua concŭpiscentiæ, Mk. Bos. 4, 19: Num. 11, 34. Mid eallum gewilnungum with all desires, Homl. Th. ii. 118, 25. Ðæt ic agylde gewilnunga of dæge to dæge ut reddam vōta mea de die in diem, Ps. Spl. 60, 8. ge-wilnung
Back