Slápol

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

slápol

adj. Addicted to sleep, somnolent :-- Ne sceal mon beón tó slápol (somnolentus), R. Ben. 17, 16. Se ðe wǽre slápol, weorðe se ful wacor, Wulfst. 72, 13. Ne beón gé tó slápole ne ealles tó sleace, 40, 21. Tó ðám Godes weorce árísende, heora ǽlc ððerne myngige, ðæt ða slápule (-an, MS. F. ) náne láde næbben, R. Ben. 47, 17. Hana ða slápolan þreáþ, Hymn. Surt. 7, 1. [Unilimpliche slápel letargicus, Wrt. Voc. i. 90, 1.] slapol