1 snegel
m. A snail:--Snegl, snél limax, Txts. 75, 1220. Snegel, Wrt. Voc. i. 78, 63. Snægl, 24, 4: ii. 51, 4. Snegel se ðe hæfþ hús testudo, i. 78, 64. Snegl, snægl, snægel, Ælfc. Gr. 9, 3; Zup. 37, 8. Gehúsed snægl, Wrt. Voc. i. 24, 5. Snegl, snægl marruca, Txts. 77, 1283: Wrt. Voc. ii. 55, 50: coclea, 22, 3. Snægl cuniculus, 137, 34. Lytle sneglas cocleae, 104, 61. Snæglas, 135, 45. Mé is snægl swiftra, Exon. Th. 426, 7; Rä. 41, 70. Ðone blacan snegl áwæsc on háligwætre, sele drincan, Lchdm. ii. 110, 14. Blace sneglas on pannan gehyrste, 144, 2. [Icel. snigill: Dan. snegl.]