1 stede-leás
adj. Without stability, unsteady, without power to retain one's place :-- Ðonne biþ hé ðam men gelíc, ðe árǽrþ sume heáge hlǽddre and stíhþ be ðære hlǽddre stapum, óð ðæt hé tó ðæm ænde becume, and wylle ðonne git stígan ufor; ástíhþ ðonne búton stapum, óð ðæt hé stedeleás fylþ, Homl. Skt. i. 1, 24. Stedeleáse steorran hreósaþ, Dóm. L. 107. [Icel. stað-lauss unsteady.] stede-leas