Un-steaððigness

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

e;

un-steaððigness

f. I. unsteadiness, instability, inconstancy :-- Sun munuc mid gemáglícum bénum gewilnode ðæt hé móste of ðam munuclífe ... Ðá wearð se hálga wer geháthyrt ðurh his unstæððignysse, and hét hine áweg faran, Homl. Th. ii. 176, 18. II. want of sedateness, levity, wantonness :-- Of gálnysse cumaþ ungemetegod lufu and eágena unstæððignys, Homl. Th. ii. 220, 7. Se grimlíca deófol lǽrð dyrstignysse and gebringð réceleáse men on unstæððignesse wordes and weorces, Wulfst. 54, 3. Mid módes unstæððignysse, 60, 1. un-steaððigness