Á-sprýtan

Menurut Kamus Old English:

á-sprýtan

l. á-spryttan, and add: I. of a plant, to sprout out, spring up :-- Eall gærs and wyrta ǽr þan þe hig upp áspritton omnem herbam prius quant germinaret, Gen. 2, 5. Ðeáh hié up áspryttæn, Past. 67, 23. Þonne beóð up ásprytte synfulle swá swá gærs cum exorti fuerint peccatores sicut foenum, Ps. L. 91, 8. II. of a root, seed, to put forth sprouts, sprout out :-- For ðám þá wyrttruman magon eft ðanon ásprettan (printed -spretgan) ne talige ic þé þeáh ꝥ tó nánre scylde, Shrn. 184, 21. a-sprytan