Be-mǽnan

Menurut Kamus Old English:

be-mǽnan

Add; to lament, bewail, (l) absolute:-- Bemǽndon dúna doluerunt mantes, Cant. Ab. 10. Wé ne sceolan ceorian ne sorh-líce bemǽnan þeáh ðe ús ungelimp getíme, Hml. S. 13, 286. (2) with clause:--Hé bemǽnde þæt Maurus ðæs óðres deáðes fægnian sceolde, Hml. Th. ii. 164, 9. Hí bemǽndon sárlíce ꝥ hí swylce yrmðe gesáwon, Hml. S. 25, 213. (3) to feel penitence for:--Þá þing bemǽnað l behreówsiað (compungimini), Ps. L. 4, 6. Synna bemǽnan, Wlfst. 133, 14. (4) to feel pity for:--Hé þá buruhware mid teáron bemǽnde. Hml. Th. i. 408, 7. Synt tó bemænenne þá ðe þá earman ofðricceað. Hml. A. 148, 119. be-mænan