Ende-byrdlíce

Menurut Kamus Old English:

ende-byrdlíce

Add: I. of action, conduct, & c., in accordance with prescribed or requisite order :-- Ðæt is tó tacne ðæt mon endebyrdlíce (-byrð-, ) ðone biscepdóm halde, Past. 52, 23. Sé ðe gedafenlíce and endebyrdlíce tó cymð qui ad regimen ordinate pervenerit, 75, 1. Ne gelýfe ic nó ꝥ hit geweorþan mihte swá endebyrdlíce nullo existimaverim modo, ut fortuita temeritate tam certa moveantur, Bt. 5, 3 ; F. 12, 4. Nǽron nó swá gewislíce ne swá endebyrdlíce heora stede and hiora ryne funden on hiora stówum and on hiora tídum non tam certus naturae ordo procederet, nec tam dispositos motus locis, temporibus explicaret, 35, 2 ; F. 158, 2. Sió godcunde foreteohhung welt ǽlces þinges endebyrdlíce, 39, 6; F. 220, 17. Wé sprecað be ðǽre heofonlican cwéne endebyrdlíce æfter wífháde we are quite in order in speaking of the heavenly queen as if she were woman, Hml. Th. i. 546, 14. Ic hohgie swá ændebyrdlíce gedélan swá ic ændebyrdlícost mæg (sapientissime atque cautissime administrare), Solil. H. 35, 19. II. of narration, where circumstances are given in due order :-- Béda þises hálgan líf endebyrdlíce áwrát, Hml. Th. ii. 132, 28. Swíðe endebyrdlíce þú hyt recst, Solil. H. 59, 10. Wé wyllað nú secgan endebyrdlíce be eallum þisum, Ælfc. Gr. Z. 119, 17. v. ge-endebyrdlíce. ende-byrdlice,endebyrdlice

Kata terkait: l.