Fiht-wíte

Menurut Kamus Old English:

fiht-wíte

Substitute: fiht-wíte (fihte-, fyht-, fyhte-), es; n. (1) the fine paid to the crown for fighting (and slaying); cf. Ll. Th. i. 66, 7: 106, 1:--Gif man ofslægen weorðe . . . on .xxi. nihtan gylde man þá manbóte, þæs on .xxi. nihtan ꝥ fyhtwíte (fyhto-, ), Ll. Th. i. 174, 28. Be fyhtwíte and manbóte. Ic nelle ꝥ ǽnig fyhtewíte oþþe manbót forgifen sý, 248, 20. On Denalage se cynincg áh fyhtewíta (fihtwíte, v. l.) and fyrdwíta, 384, 5. (2) the revenue derived from, or the right to receive, such fines:--Se wagnscilling gonge tó þæs cyninges handa . . . ah elles ge landfeoh ge fihtewíte . . . ge ǽlc þǽra wónessa þe tó ǽnigre bóte gebyrie, ꝥ hit áge healf þǽre cyrcean hláford, Cht. Th. 138, 16. Ic habbe gegeofen . . . Ælfwine abbod intó Ramesége saca and sócna . . . fihtwíte and ferdwíte, 421, 31: 411, 31. fiht-wite

Kata terkait: l.