Hálian

Menurut Kamus Old English:

hálian

Add: , hálig(e)an. I. of physical health, to heal (intrans.). (1) the subject a person, to recover from wounds or illness :--Hé ongan trumian and háligean sanescere coepit, Bd. 4, 22 ; Sch. 456, 11. (2) the subject a body or part of it :-- Ðonne cólað se líchoma and hálað, Lch. i. 82, 10. Smyre ꝥ neb mid; þonne sméþað hyt and hálað, 86, 9. Smyre Þá sáran góman mid oþ ꝥ hý háligen, 348, 17. (3) the subject a wound, sore, &c. :-- Lege on þá wunde; þonne hálað heó sóna, Lch. i. 88, 23. Sió wunde wolde háligean (hálian, .), æfter ðǽm ðe hió wyrmsde, Past. 258, 1. (4) the subject an indefinite hit :-- Gif men his leoðu acen . . . ðonne hálað hyt sóna (cf. gif hund man tóslíte . . . ðonne bið hit sóna hál, 15), Lch. i. 86, 23, 4. Wyrc him sealfe ðæt hit hálige, iii. 40, 16. II. to be saved. v. hál; V. 2 :-- Geþencean wé eác, gif óþer nýten wǽre tó háligienne and geteód tó þon écan lífe, þonne onfénge hé (Christ) heora híwe, Bl. H. 29, 5. [O. H. Ger. heilén sanescere.] v. ge-, wan-hálian. halian

Kata terkait: l