Ord-wíga

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

, an;

ord-wíga

m. A warrior who fights with a pointed weapon (? cf. gár-wíga), or one who fights in the van (?

Powiązane słowa: ord, II) :-- Ordwýga! ne lǽt ðín ellen gedreósan tó dæge, Wald. 9; Vald. I, 6. ord-wiga