1 on-scuniendlíc
adj. Abominable, detestable, execrable:--Onscunigendlíc perosus, Ælfc. Gr. 33; Som. 36, 62: detestabilis, Bd. 3, 9; S. 533, 9. Cristendóm wæs ðǽr onscunigendlíc, Homl. Skt. i. 2, 330. Onscuniendlíc execrandum, Wrt. Voc. ii. 33, 20. Ða onscuniendlecan execranda, 33, 5. Onscuniendlícan probrosas, 66, 31. Onscuniendlíce (abominabiles) gewordene synd, Ps. Spl. 13, 2: Ps. Surt. 52, 2. Onsceoniendlíce, Ps. Th. 52, l. Ða anlícnessa ealra onscuniendlícra niétena omnis animalium abominatio, Past. 21, 3; Swt. 155, 14. Anscunigendlícra (anscunigendra, Cott. MSS.), Swt. 153, 22. on-scuniendlic