1 út-lendisc
adj. Outlandish, foreign; substantivally, a stranger :-- Sí hé landes man, sí hé útlendisc (peregrinus), Leexul, Ælfc. Gr. 9, 10; Zup. 39, 15. Útlendiscum extraneo, Scint. 193, 16. Hig noldon ðæt útlendiscum þeódum wǽre ðes eard þurh ðæt ðe swíðor gerýmed ðe hí heom sylfe ǽlc óðerne forfóre, Chr. 1052; Erl. 184, 31. Hé útlændisce hider in tihte, 959; Erl. 121, 3. [Icel. út-lenzkr foreign.] ut-lendisc