adj. Substitute for these: eácan; [p. eóc. pl. eócon]; pp. eácen, écen to increase (trans.) :-- Hí sculon ǽlce dæg eácan (ýcan, ) ꝥ mon ǽlce dæg wanaþ, Bt. 26, 2; F. 94, 1. Nó þás bebodu tó brecanne, ac mid eallum gódum tó eácanne (ícanne, ), Ll. Th. i. 56, 2. ¶ eácen; ptcpl. (adj.). (1) increased, augmented :-- Eácne egesan, Sal. 473. Mé ecga dolg eácen weorðað þurh deáðslege dagum and nihtum wounds from the swords are increased upon me by deadly stroke day and night, Rä. 6, 13. (2) endowed with excellent qualities or properties, noble, excellent, great :-- Higeláces þegn, gód mid Geátum ... wæs mægenes strengest, ... æðele and eácen, B. 198: Rá. 34, 11. Eácen feoh (cf. hálig feoh, 201), Gen. 1517. Hé eácenne gást in sefan sende, snyttro cræftas, Dan. 485. Beorhtne sunu, beam eácen Godes, Cri. 205. Eald sweord eácen, B. 1663. Eácne eardas, 1621. Ic heáfde forcearf Grendeles módor eácnum ecgum, 2140. (2 a) endowed, inspired with something :-- Eácen afflatus (praesago spiritu, Ald. 35, 13), Wrt. Voc. ii, 79, 48: 5, 6. Adam wearð of Godes múðe gáste eácen, Gen. 1001: Rä. 10, 8. Bið seó móddor mægene eácen, 81, 15. Cræfte eácen, 21. Nǽron gé swá eácne módgeþances, Dan. 136. (3) pregnant :-- Eácene feta (coelesti pignore, Ald. 182, 5), Wrt. Voc. ii. 94, 40: 37, 40. Eácenu foeta, i. fecunda, plena, gravida, Wülck. Gl. 238, 8. On ðone dæg Sca Maria wæs eácen geworden, Shrn. 67, 9: Cri. 38: Deór. 11. Heó wæs magotimbre be Abrahame eácen worden, Gen. 2236: 2766. Of écnum ex fecundo (utero), Hpt. Gl. 404, 67. Idesa wurdon eácne, eaforan bróhtan on woruld, 2606. Wá éknum vae praegnantibus, Mt. R. 24, 19. [Goth. aukan: Icel. auka; p. iók: O. Sax. ókan pregnant: O. Fris. áken.]