1 rásettan
p. te To move impetuously, to rage (of fire) :-- Hé (Nero) wolde fandian, gif ðæt fýr (at the burning of Rome) meahte swá longe reád rásettan, swá hé secgan gehérde, ðæt Troia burg ofertogen hæfde léga leóhtost, Met. 9, 14. Blác rásetteþ reáda líg, reðe scríþeþ, Exon. Th. 51, 1; Cri. 809. Cf. rǽs. rasettan