1 á-bryrdan
Add; I. to 'instigate, stimulate, incite :-- Ic trúwige ðæt sum wurðe ábrird, ðæt hine liste gehíran ðá hálgan láre, Ll. Th. ii. 364, 17. Æfter ðisum wordum wurdon ðá munecas mycclum ábryrde, Hml. S. 6, 344. Hí beóð ábrerde (divinae dilectionis stimulo) com-punguntur, An. Ox. 973. II. to make contrite, remorseful :-- Áspíwan synna þurh ábryrde andetnysse, Wlfst. 150, 4. Hí ne synt ábryrde (compuncti), Ps. L. 34, 16. Dam ábryrdum contritis, An. Ox. 4122.