1 azíma
pl. n. Lat. Unleavened; infermentata, azyma [ = τα άζυμα, ά without, ζυtonos;μη fermentation] :-- Freólsdæg azímorum, se is gecweden eástre dies festus azýmorum, qui dicitur pascha; ή έoρτή τών άζυtonos;μων ή λεγoμένη πάσχα, Lk. Bos. 22, 1. Se dæg azímorum dies azýmorum; ή ήμέρα τών άζυtonos;μων, Lk. Bos. 22, 7. azima