1 ofer-módig
adj. Proud, arrogant, saucy, wanton: -- Mǽden biþ ofer-módig a girl (born on the thirteenth day of the moon) will be saucy, Lchdm. iii. 190, 16. Ofermódige superbi, Ps. Th. 118, 51. Ofermódigra superborum, Ps. Spl. 118, 69. Ofermódigum superbis, 122, 5. Ða ofermódegan superbos, Bd. 3, 17 ; S. 545, 12. Tarcuinius ðe hira eallra wæs ofermódgast Tarquinius Superbus, Ors. 2, 2; Swt. 66, 28. [O. Sax. obar-módig: O. H. Ger. ubar-muotig contumax: Ger. über-müthig.] ofer-modig