gen. stude, studu; dat. stude(-u), styde, styðe; acc. studu, stuðu(-o); pl. styde, styðe(-a); gen. studa; f. A post, pillar, prop, stud (Stud the upright in a lath and plaster wall, Oxon.'):--Áhéng hé ðone sceát on áne studu ðæs wǽges (in una posta parietis). . . . Ðæt hús forbarn nemþe seó studu án (bútan ðære ánre stýðe, MS. B.), Bd. 3, 10; S. 534, 28-35. Se lég ðære studu (ða ilcan studu, col. 2) gehrínan ne mihte. . . . Ðæt fýr eode andlang ðara nægla ðe seó studu (destina) mid gefæstned wæs and ðære stude nó ne onhrán (ða stuþo sceþþan ne meahte, col. 2). . . . Hí ðá ða studu on ða cyricean setton. . . . Monige men of ðære ylcan styde (styþe, styðe, MS. B., col. 2) sprytlan ácurfon, 3, 17; S. 544, 28-43. Hé hine onhylde tó ánre ðære studa ðe útan tó ðære cyrican geseted wæs ðære cyricean tó wraþe and ðǽr his gást ágæf (hé genom ða studu ðe seó cirice mid áwreþed wæs and on ðære styde stondende forðférde) adclinis destinae quae extrinsecus ecclesiae pro munimine erat adposita, spiritum vitae exhalaret ultimum, S. 543, 37-41. Cypressus styde hié útan wreþedon and gyldne styþa hié úton wreþedon, Nar. 5, 7, 8. Begémþ stuðe (or stoðe) mínre dure observat postes ostii mei, Kent. Gl. 281. [Icel. stoð; f., pl. stöðr, steðr, later stoðir, stuðir.]