1 un-sidu
m. A bad habit, vicious custom, mal-practice :-- Sóð is ðæt ic secge, árǽre man unlaga on lande oððe unsida lufige tó swíðe, ðæt cymð ðære þeóde tó unþearfe, L. I. P. 4; Th. ii. 308, 8. Nis eác nán wundor, þeáh ús mislimpe, forðam wé witan ful georne, ðæt ... wearð þes þeódscipe swýðe forsyngod ... þurh hǽþene unsida, Wulfst. 164, 2. Áne misdǽda hé dyde þeáh tó swíðe, ðæt hé ælþeódige unsida lufode, Chr. 959; Erl. 121, 1. [Icel. ú-siðr.] un-sidu