1 út-ácumen
adj. Stranger, alien, foreign :-- Démaþ ǽlcon men riht, sí hit burga man, sí hit útácymene (peregrinus), Deut. 1, 16. Se útácymena (útancumena, ) munuc ðe of uncúðum eardum cymð si quis monachus peregrinus de longinquis provinciis supervenerit, R. Ben. 108, 4. Gé wǽron útácymene (advenae) on Egipta lande, Leomnibus et propinquis et extraneis, Scint. 3, 14. Útácymene and ǽlþeódige aduenas et peregrinos, 137, 16. Útácymene peregrinos, Leaduenas, Ps. Lamb. 145, 9,