1 wlóh
gen. wléh ; f. ?) A hem, fringe :-- Næs him gewemmed wlite, ne wlóh of hrægle álýsed, ne loc of heáfde, Andr. Kmbl. 2941 ; An. 1473. Seó hálge stód ungewemde wlite, næs hyre wlóh ne hrægl, ne feax ne tel, fýre gemǽled, Exon. Th. 277, 34; Jul. 590. Wlóh wédes his fimbriam veslimenti ejus, Mt. Kmbl. Lind. 9, 20: 14, 36. Wglóana (wlogana?) míð ðý gehrán fimbria tactu, p. 17, 10. Hiá miclas wloeh magnificant fimbrias, 23, 5. [Clothes wel neiȝ forwerd, & the wlon offe, Pl. Gr. 736.] v- an-, ge-wló. wloh