Á-cwilman

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

á-cwilman

p. de To kill:--Hí hine bysmorlíce ácwylmdon, oftorfedon mid bánum, Chr. 1012; P. 142, 22 note. Sélre ús ys ðæt wé ús sylfe ofsleán, ðonne hig ús yfelum deáðe ácwylmon, Hml. A. 185, 138. Hé hét Pilatum ðám fúlestan deáðe ácwylman, 190, 257. Titus and Vespasianus hig habbað yfelum deáðe ácwylmede, 191, 293. a-cwilman