1 ge-dirfan
pp. ed. I. to cause to labour. Cf. ge-deorfan; I :-- It beó sóðlíce gedyrfe[d ?] on bebodum þínum ego autem exercebor in mandatis tuis, Ps. L. 118, 78. II. to endanger, imperil. Cf. ge-deorfan ; V :-- Cild bið on wætere gedyrfed; gif hé ætwint, langlífe hé bið, Lch. iii. 184, 4: 188, 4. Gedyrfed jactata, Germ. 402, 46. Betere ys þæt for manegra hǽlþe án beó genyþerud, þænne þurh ánes leáfe manega beóð gedyrfede (periclitentur), Scint. 115, 20. Scypu beóð gedyrfed (per[i] clitautur) on wídsǽ, Archiv cxx. 297, 19. ge-dirfan