Hel, hell, helle

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

e ;

hel, hell, helle

f. Substitute : hel, hell, hyll, e; f. : helle, es; m. In 1. 22 for ǽfengife l. ǽfengifl, and add: I. the lower world, the abode of the dead. (l) in Jewish and Christian use :-- 'Leófe dohtor gif ǽnig andgyt sý on helle lǽt þú þæt cwicsúslene hús'. Ðæt mǽden ðá forð eóde . . . and cwæð: ' Dionisia, hál wes þú, ic gréte þé nú of helle gecíged', Ap. Th. 26, 11-16. Dryhten from helle ástág, Gú. 1077. Hí sculon gán libbende on helle (in infernum), Past. 429, 24 : Ps. Spl. 54, 16. Hafað se hálga helle bereáfod, Cri. 558. (a) in classical mythology :-- Þǽre helle hund . . . þæs nama wæs Ceruerus, Bt. 35, 6 ; F. 168, 15. Of helle ex herebo, Wrt. Voc. ii. 97, 37: 31, 67. II. the abode of the fallen angels, the place of punishment of the wicked after death :-- Ic wénde ꝥ ꝥ hell (hel, ) wǽre be ðám tintregum unáræf-nendlicum ic oft secgan hýrde . . . ' Nis þis seó hell þe þú wénest, ' Bd. 5, 12; Sch. 617, 11-18. Hwæþer helle sý þe ofer þyssere eorðan þe under þissere eorðan . . . Manige men wénað ꝥ seó hell sý on sumum dǽle þyssere eorðan . . . ꝥ wé hátað helle in gewritum . . . mé is geþúht ꝥ seó ufere hell sý on þissere eorðan, and seó neoþere hell sý under ðissere eorðan, Gr. D. 332, 10-20. Se gífra helle bið á open deóflum and þǽm mannum þe nú be his lárum lifiaþ, Bl. H. 61, 12. Heom (the fallen angels) wearð hyll gegearwod, Wlfst. 8, 8. Geatt helles portae inferi, Mt. L. 16, 18. Tó botme helle þǽre hátan, Gen. 363. Þǽre stýlenan helle, Sal. 490. Tó þám (þǽre, v.l.) deópan helle, Hml. S. 27, 159. Þæs þú in helle scealt werhðo dreógan, B. 588. On þǽre fýrenan helle. Bl. H. 45, 5. Wið þone weallendan bryne þe weallað on helle, Ll. Th. i. 364, 13. In helle (in inferno) áhóf ðá égo his mið ðý wére in tintergum, Lk. L. 16, 23. Ne sceal nán man wénan ꝥ æalla þá þe on helle beóð habban gelíc wíte. Solil. H. 65, 21. Tó þǽre sweartan helle, Hml. S. 4, 290. Hylle, Sae. 338: 717. Satan . . . helle forð healdan sceolde, Gen. 348. Þá sweartan helle, grǽdige and gífre, 792. Helle, morðorhúsa mǽst, fýres fulle, Cri. 1624. III. used personally :-- Hell ongeat ꝥ se Scyppend cwóm, þá heó ꝥ weorud ágeaf, Cri. 1160. Nales hel (infernus) ondetteð ðé, Ps. Srt. ii. p. 185, 23. v. níþ-hell. hell,helle,hæl,hel

Parole correlate: l.