Prút

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

prút

adj. Proud,arrogant :-- Mægen prútes unnytt Gode virtus superbi inutilis Deo, Scint. 17. Sáwl prútes (superbi) byþ forlǽten fram Gode, 17. Wiðerwyrdnyss prúte (sublimes) geniþerude, 46. Ðǽr mihton geseón Winceastre leódan rancne (prútne, MS. F., the opposite of edmod), A. R. 176, 17. Icel. prúðr gallant, brave, magnificent.] v. prút-líce, -scipe, prútung, prýt. prut

Parole correlate: note, p. 336) here and unearhne, ðæt hí be hyra gate tó sǽ eodon, Chr. 1006; Erl. 140, 26. [Þa iwarð þe king on mode prut, Laym. 8828. Prud (