1 rysc
m. f. (?) : rysce, an; f. A rush :-- Risc juncus, Wrt. Voc. i. 31, 30 : ii. 112, 18. Risce, i. 68, 35. Resce juncus vel scyrpus, 79, 66. Spyrte biþ of rixum gebróden. Rixe weaxst gewunelíce on wæterigum stówum, Homl. Th. ii. 402, 8-10. Risce papyro, junco, Hpt. Gl. 483, 69. Grównys hreódes and ricsa viror calami et junci, Bd. 3, 23; S. 554. 23. Ricsa wyrttruman, Lchdm. ii. 234, 8. Rixum juncis, Wrt. Voc. ii. 97, 21. Ðá heó geseah ðone windel on ðám rixum (in papyrione), Ex. 2, 5. [Ayenb. resse : Piers P. rische, reshe, rusche : Chauc. rishe : Prompt. Parv. rische, rusche : M. H. Ger. rusch; f. a rush : Du. rusch; n. From Latin ruscus.]