Twelfta

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

twelfta

ord. num. Twelfth:--Se twelfta duodecimus, Ælfc. Gr. 49; Zup. 282, 19. Móna se twelfta, Lchdm. iii. 190, 4. Hé wæs twelfta sylf, Andr. Kmbl. 1330; An. 665. ¶ Passages having reference to Twelfth-night, the twelfth day after Christmas, Epiphany:--Ðæs (the first of January) embe fíf niht fulwihtiid éces Drihtnes tó ús cymeþ, ðæne twelfta dæg tíreádige hæleþ hátaþ on Brytene, Menol. Fox 25; Men. 13. Ðý twelftan dæge ofer Geohol Epiphaniae, Bd. 4, 19; S. 588, 8. Ðys sceal on twelftan dæg, Rubc. Mt. Kmbl. 2, 1. On twelftan ǽfen, 2, 19. On Wódnes dæg ofer twelftan dæg, 3, 13. Eádweard kingc com tó Westmynstre tó ðam middan wintre . . . And hé forðférde on twelftan ǽfen, and hyne man bebyrigde on twelftan dæig on ðam ylcan mynstre, Chr. 1065; Erl. 196, 14-19. twelfta