Wóda

Secondo il Dizionario dell'Inglese Antico:

an;

wóda

m. A madman, an insane person, one possessed :-- Wóda epilepticus. Wrt. Voc. ii. 107, 30: demoniaticus, insanus, amens, Wülck. Gl. 218, 41. Wódan limphaticum, Wrt. Voc. ii. 53, 56. Hé eode út tó ðám earmum wódum, Homl. Skt. i. 6, 203. Wódan inergumenos, Wrt. Voc. ii. 110. 57; 45, 8. [O. H. Ger. wuoto.] woda