Ge-fégan

古英語辞典によると:

ge-fégan

Add: -- Gefégað conpingite, Wrt. Voc. ii. 15, 43. (1) of construction, to join the parts of a structure, construct, compact :-- Þæt fær (the ark) wið ýða gewyrc, gefég fæste, Gen. 1310. Gefégde compacta, i. conjuncta (delubra), An. Ox. 2254. (1 a) of the structure of words or sentences :-- Gif se nama bið geféged of twám ansundum dǽlum, if the noun be compounded of two complete parís, Ælfc. Gr. Z. 88, 4. Feáwa coniunctiones beóð gefégede, 266, 10. Mid meterlicum fótum gefégede pedibus poeticis compactas, i. coniunctas, An. Ox. 200. (2) to attach, join :-- Is se scyld ufan frætwum geféged ofer þæs fugles bæc, Ph. 309. (2 a) figurative :-- Ꝥte hiá ðínum gifoega hiá l ætféla hiá bodum ut tuis inhereant preceptis, Rtl. 90, 22. Hé wæs geféged mid ðǽre lufan Godes and monna ǽgðer ge tó ðám hiéhstum ðingum ge tó ðǽm nyðemestum compage caritatis summis simul et infimis junctus, Past. 99, 25. (3) to join in friendship, unite :-- Þæt gecynd geféhþ and gelímþ ðá friénd tógædere mid untódǽledlicre lufe, Bt. 24, 3; F. 84, 1. (4) to constrain, confine :-- Geféged arta, Wrt. Voc. ii. 9, 65. Þætte fira gehwylc on his hringe bið fæste geféged, Wal. 41. (5) to square, adapt :-- Gefégan quadrare, Wrt. Voc. ii. 85, 21. Ðá stánas wǽron suá wel gefégede and suá emne gesnidene and gesméðde, ǽr hié mon tó ðǽm stede bróhte ðe hié on standan scoldon, Past. 253, 14. [O. H. Gen. ge-fuogen conjungere, copulare, conglutinare, coaptare.] ge-fegan