Feónd-sceaða
보즈워스와 톨러의 앵글로색슨어 고대 영어 사전 - feónd-sceaða
고대 영어 사전에 따르면:
-scaða, an;
- feónd-sceaða
- m. A fiend-enemy, dire enemy, robber; hostis nŏcīvus, latro :-- Slóh ðone feóndsceaðan fágum méce she [Judith] slew the dire enemy [Holofernes] with a blood-stained sword, Judth. 10; Thw. 23, 4; Jud. 104. Me to grunde teáh fáh feóndscaða a hostile foe drew me to the ground, Beo. Th. 1112; B. 554. Ic sceal forstolen hreddan, flýman feóndsceaðan I shall rescue the stolen, make the robber flee, Exon. 104 a; Th. 396, 5; Rä. 15, 19. feond-sceaða,feond-sceaþa