Un-tíma

보즈워스와 톨러의 앵글로색슨어 고대 영어 사전 - un-tíma

고대 영어 사전에 따르면:

an;

un-tíma
m. I. a wrong time, an improper time :-- Se lǽce ðonne hé on untíman lácnaþ wunde, hió wyrmseþ and rotaþ secta immature vulnera deterius infervescunt, Past. 21; Swt. 153, 2. Hé wilnaþ hǽlo tó late and on untíman, ðonne hé ǽr nolde hié gehealdan, ðá dá hé hí hæfde salus infructuose ad ultimum quaeritur, quae congruo concessa tempore utiliter non habetur, 36; Swt. 249, 8. Ǽlc ðæra manna ðe yt oððe drincð on untíman on ðam hálgan lenctene oððe on rihtfæsten-dagum, Homl. Skt. i. 12, 76: Anglia xi. 113, 26. II. a bad time, an unhappy condition of things, a mishap (cf. French malheur) :-- Ic ásende ofer eówer land ǽlcne untíman, ðæt bið egeslíce greát hagol, se fordéð eówre wæstmas, and unásecgendlíce þunras..., Wulfst. 297, 7. [Continentia, þat is, þat man þe spuse haveð, his golliche deden wiðteo, swo hit be untime, Rel. Ant. i. 132, 18. Vres misseide, oðer in untime, A. R. 344, 3. A man schulde not ete in untyme, Chauc. Pers. T. In vntyme ne shulde no bourde on bedde be, Piers P. 9, 186. Icel. ú-tími a wrong time (koma í útíma to come too late); an evil time, mishap.] un-tima
Back