Wíc-stede

고대 영어 사전에 따르면:

es;

wíc-stede

m. A dwelling-place, habitation :-- Þúhte him eall tó rúm, wongas and wícstede, Beo. Th. 4915; B. 2462. Hé gemunde ðá áre, wícstede weligne, 5207; B. 2607. Hí his wícstede wéstan locum ejusdesolaverunt, Ps. Th. 78, 7. Ic éþelstðl hæleþa hrére, hornsalu wagiaþ, wera wícstede, weallas beofiaþ. Exon. Th. 383, 11; Rä. 4, 9. wic-stede