Fæst-heald

Menurut Kamus Old English:

fæst-heald

adj. Having fast hold, firmly joined, firmly cemented: -- Hí swíðe fæsthealdne weorcstán upp áhwylfdon, and ǽfre swá hí neár and neár eódon hí fundon ǽlcne stán on óðerne befégedne, Hml. S. 23, 423. [Icel. fast-haldr tenacious.] fæst-heald