Fore-teón

Menurut Kamus Old English:

fore-teón

p. -teóde; pp. -teód To pre-dispose, pre-ordain; prædispōnĕre, præordĭnāre :-- Swá ðé bearn weorþaþ geboren syððan, ða ylcan ic ǽr fóreteóde ecce nātio filiōrum tuōrum quibus dispŏsui, Ps. Th. 72, 12. Swá monige swá fóreteóde wǽron to écum life quotquot ĕrant præordĭnāti ad vītam æternam, Bd. 2, 14; S. 517, 36. fore-teon