Rápincel

Menurut Kamus Old English:

es;

rápincel

n. A cord, string, rope :-- Rápincel funiculus, Cant. M. ad fil. 9. On rápincle tódáles in funiculo distributionis, Blickl. Gl. : Ps. Spl. 77, 60. Rápincel funiculum, 104, 10. Mín rápincel ðú ásmeádest funiculum meum investigastis, Ps. Lamb. 138, 2. rapincel