Swíþlíce

Menurut Kamus Old English:

swíþlíce

adv. I. very greatly, exceedingly:--Se déma wundrode swíðlíce (vehementer), Mt. Kmbl. 27, 14. Swá sárige on hiora móde and swá swíðlíce gedréfed permotae, Ors. 1, 10; Swt. 44, 30. Ic wát ðæt ðú woldest swíþe swíþlíce beón onǽled quanto ardore flagrares, Bt. 22, 2; Fox 78, 3. Ðá wunode se hálga wer on ancerlífe swíðlíce stíðe, Homl. Th. ii. 146, 7. II. powerfully, energetically, strongly:--Mé þincþ ðæt ðín gecynd and ðín gewuna flíte swíþe swíþlíce wiþ ðæm dysige, Bt. 26, 4; Fox 178, 28. III. sternly, strictly, severely:--Hwílum líðelíce tó ðreátianne, hwílum suíðlíce and stræclíce tó ðráfianne, Past. 21; Swt. 151, 12. [Þe king him answerede swiðeliche fæire, Laym. 4421. O. Sax. swíðlíko (éð giswerian).] swiþlice