Syn-líc

Menurut Kamus Old English:

syn-líc

adj. Sinful:--Hé sceal scyldan cristenum mannum wið ǽlc ðara þinga ðe synlíc biþ, L. I. P. 7; Th. ii. 312, 24. Anbúgan tó nánum fúllícum and synlícum luste, Past. 14; Swt. 83, 15. Fyrenlusta and synlícra dǽda á má and má, Wulfst. 56, 7. Wé geáxiaþ nǽnig gód áwunigende and ealle worldlícu þing swíþe synlícu, Blickl. Homl. 109, 3. [Wǽron swíðe hefige and sinlíce gewinn betwux ðam Cásere of Sexlande and his sunu, Chr. 1106; Erl. 241, 23.] [O. H. Ger. sunt-líh facinorosus, peccatorius: Icel. synd-ligr.] syn-lic