Þridda
Kamus Anglo-Saxon Old English Bosworth & Toller - þridda
Menurut Kamus Old English:
þirda (
- þridda
- in North.) third :-- Se ðridda tertius, Ælfc. Gr. 49; Zup. 282, 16. I. as an ordinal :-- Se forma ... se óðer ... se þrydda (ðirda, Lind.: þridde, Rush.), Mt. Kmbl. 22, 26. Se þridda (ðirdda, Lind.: ðirda, Rush.), Mk. Skt. 12, 21. Twégen men ... mǽg wæs his ágen þridda, hé feórða sylf, Cd. Th. 173, 29; Gen. 2868: Elen. Kmbl. 1707; El. 855. Heofonwaru and eorðwaru, helwaru þridde, Hy. 7, 95. Ðære þriddan eá nama, Gen. 2, 14. On nánum heolstrum heofenan, oþþe eorþan, oþþe sǽ þriddan, Homl. Th. ii. 146, 32. Ðý þryddan dæge (ðe ðirda dæg, Lind.), Mt. Kmbl. 16, 21. On ðære þriddan (ða ðirdda, Lind.: ðirda, Rush.) wæccan, Lk. Skt. 12, 38. Æfter ðon ðridan dæge, Blickl. Homl. 181, 2. Nán þridde be him sylfum ne lét hé he admitted no third hypothesis about himself, Homl. Skt. i. 23, 633. I a. marking degrees of relationship :-- Þridde fæder proavus, þridde móder proavia, Wrt. Voc. i. 51, 55, 56. Þridde fæder abavus, 72, 21. Mínes fæderan þridda fæder abpatruus meus, ii. 8, 24. Þridda sunu pronepus, 62, 36. II. fractional. Goth. þridja: O. Sax. thriddio: O. Frs. thredda: O. H. Ger. dritto: Icel. þriþi (gen. þriþja).] þridda