Á-lǽnan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

á-lǽnan

p. de (not ede). Add: (1) to lend, grant the temporary use of:--Be ðám Engliscum gewritum ðe ic ðé álǽnde, Hml. A. 1, 4. Hé wæs úre munuc, wé willað hine habban for þan þe wé hine álǽndon ǽr, Hml. S. 31, 1447. Ðone ylcan (St. Martin) þe hí ǽr álǽndon tó ðám biscopdóme of heora burhscíre, Hml. Th. ii. 518, 21. Hé næfde þæt feoh him tó álǽnenne, 178, 3. (2) of a lord's grant to a vassal:--Ǽlcon híredmen his onrid þe hé álǽned hæfde, Cht. Crw. 23, 25. (2 a) of God's grant to men:--Beó se ríca gemyndig þæt hé sceal ealra ðǽra góda þe him God álǽnde ágyldan gesceád, Hml. Th. i. 274, 2: ii. 102, 1. (3) of land, to lease:--Hí ænlǽnað Ælfréde .XL. hída landes æfter ðǽre lǽna ðe Túnbryht ǽr álénde his yldran, C. D.

Powiązane słowa: 162, 24. Ðæt land eóde eft intó ðǽre stówe ðe hit út álǽned wæs, iv. 267, 6. a-lænan