Á-wéstan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - á-wéstan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- á-wéstan
- Add:--Ómm and moððan hit áwéstað aerugo et tinea demolitur, Hml. Th. ii. 104, 30. Áwoestun desolaverunt, Ps. Srt. 78, 7. Áwéstan grassari, An. Ox. 5343. Hí woldon áwéstan þá Iudéiscan, Hml. S. 25, 386. Þá burg áwéstan, Ors. 2, 7; S. 90, 14. Se cyng létt áwéstan ꝥ land ábútan þá sǽ, Chr. 1085; P. 216, 4. Þæne áwéstendan deófol, Angl. viii. 330, 25. Áwéstendum populantibus, An. Ox. 2715. Gehwilce ǽnlípige sind mid fǽrlicum slihte áwéste, Hml. Th. ii. 124, 10. [O. Sax. á-wóstian: O. H. Ger. ar-wósten vastare.] a-westan