Ærn

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

ærn

Add: [older ræn. v. l.), Ll. Th. i. 64, 15: Bl. H. 221, 16. Seó reáde netele ðe þurh ærne in wyxð, Lch. iii. 52, 12. Genim grun-deswyligean ðá ðe on ærenu wexeð, 48, 29. v. bæþ-, beód-, geréf-, hálig-, mete-, mót-, sealt-, sprǽc-, stál-, wæsc-, wíte-ærn; tigel-ærne: earn in Dict. ærn,-ærn

Powiązane słowa: ærn-þegen]:--Gif ealo áwerd sié, genim elehtran, lege on ðá feówer sceátas ðæs ærnes and ofer ðá duru and under ðone þerxwold and under ðæt ealofæt, Lch. ii. 142, 11. Healde hine mon on óðrum ærne (húse,