Án-rǽdlíce

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

án-rǽdlíce

Add: I. in reference (1) to persons, unanimously, (2) to things, uniformly :--Hý cwǽdon ealle ánrǽdlíce ꝥ hit riht wǽre, Ll. Th. ii. 336, 2. Wið þám þe hi ealle ánrǽdlíce tó him gecyrdon, Chr. 1014; P. 145, 9. Gesetnys ánrǽdlíce (uniformiter) gehealden, R. Ben. I. 50, 3. II. of a single act, definitely, decidedly, positively, resolutely, without hesitation or uncertainty :-- Heó cwæð ánrǽdlíce: 'Ne gewurð þæt náfre swá,' Hml. A. 128, 401: Ælfc. T. Grn. 17, 37 : Hml. S. 18, 247. Drihten andwyrde ánrǽdlíce Petre: 'Þú mé wiðsæcst,' Hml. Th. ii. 246, 3. Ic ánrǽdlíce spræc ná módelíce I spoke resolutely, not proudly, Hml. S. 34, 325. Gé habbað gehýred ánrǽdlíce hwæt eów tó dónne is you have heard definitely what there is for you to do, Ll. Th. ii. 362, 17. Hí swíðe ánrǽdlíce wið þæs heres wǽron they were very resolutely making their way towards the Danes, Chr. 1003; P. 135, 9. III. of continuous action, constantly, persistently, pertinaciously:-- Ánrǽdlíce pertinaciter, constanter, An. Ox. 771. Ánrǽdlíce syngian perseveranter peccare, Scint. 130, 16. Ánrǽdlíce lǽran instanter erudire, 175, 17: Hml. Th. ii. 324, 33. ꝥæt hé wiðsace ánrǽdlíce deófles gemánan, Wlfst. 32, 14. Ánrǽdlíce gelýfan, 33, 10: H. R. 101, 30. Swíðe ánrǽdlíce heó ætwát ðǽm hǽþnum, Shrn. 57, 33. ꝥ hé ánrǽdlíce gefulfremige þá gód þe hé beginne, Hml. A. 150, 154. Of þám dæge hí ánrǽdlíce þóhton ꝥ hí hyne ofslógon, 66, 20. [O. H. Ger. ein-rátlíhho constanter.] an-rædlice