Bælc
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bælc
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- BÆLC
- m. A covering; tegmen, peristroma, tabulatum :-- He bælce oferbrǽdde byrnendne heofon he overspread with a covering the burning heaven, Cd. 146; Th. 182, 9; Exod. 73. [N. Ger. gebälk, es; n. the beams or timber of a house: Icel. bálkr.] bælc