Be-héfe

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

be-héfe

adj. Necessary, behoveful; necessarius :-- Ðe behéfe synd qui necessarai sunt, Lk. Bos. 14, 28. Behéfe þing necessary things, necessaries, C. R. Ben. 46. DER. efn-behéfe. be-hefe