Be-lǽwan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

be-lǽwan

Add: to betray, (l) a person:-- Hé hine belǽwde tó deáþe, Wlfst. 18, I: Hml. A. 153, 56. Hé belǽwde þone Hǽlend þám cwellerum, 74, 45: Hml. Th. i. 26, 25. Beleede (biléde, R.) proderet, Mk. L. 14, 10. Sé þe unscildigne man belǽwe wið médscette, Deut. 27, 25. Þú hæfst ús beswicen and belǽwed, Wlfst. 240, 26. Wé synd belǽwde tó úre lífleáste, Hml. A. 99, 254. (2) a thing:--Sum leógere belǽwde ꝥ feoh, Hml. S. 25, 756. be-læwan