Bógan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - bógan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- bógan
- Add: , bógian, bón; p. bóe :-- Sé þe hyne bógað qui se jactat, Scint. 152, 2. Ic ne férde on mǽrðum, ne wundorlíce mid getote ne bóde, R. Ben. 22, 17. Þæt nán þing flǽsclices beforan Gode mid getote ne bógie ut non glorietur omnis caro coram Deo, 139, 2. in Dict.; bógung. bogan