Brec
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - brec
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- brec
- n. A breaking, crash, noise; fractio, fragor, strepitus. DER. ge-brec, bán-ge-, cumbol-ge-.
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;