Brēme

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - brēme

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

brēme
Add :-- Dæg brȳme dies Celebris, Hy. S. 38, 5. Se brēma cyng (Cnuf), Chr. 1023 ; P. 156, II. Bēda de bróema bóecere, Jn. L. 10, 37 margin.] Þā rīcu þæs brēman Fæder Patris regna, Dom. L. 295. Heó æteówde hyre breóst þām brēman Philippe, Hml. S. 2, 234: 18, 363. Þū tōbrȳttest þone brēman here, 25, 370, 629, 658. Brȳmest celeberrimus, Wrt. Voc. ii. 150, 64. Seó (Athens) wæs þā brēmost (brȳmest, ) on lāre, Hml. S. 3, II. Se brēmesta l wyrdfullesta celeberrimus, i. nobilissimus, An. Ox. 55 : excellentissimus, 2301 : opina-tissimus, 4999. Hié Rōmāna brēmuste wǣron tō dǣm cyninge they were most illustrious of the Romans after the king, Ors. 2, 2 ; S. 66, 32. [Is deos burch (Durham) breome geond Breotenrice, C. D. B. ii. 375, 36. Is derinne . . . breoma bocera Beda and Boisil abbot, 376, 13. v. N. E. D. breme.] breme

Powiązane słowa: l.

Back